Η πανδημία του COVID-19 μπήκε στη ζωή μας και δεν άφησε κανέναν ανέγγιχτο. Καθημερινές συνήθειες άλλαξαν. Ωστόσο, ο αναγκαστικός ‘εγκλεισμός’ και η ‘κοινωνική αποστασιοποίηση’ οδήγησε ορισμένα άτομα να πληγούν συγκριτικά περισσότερο λόγω του ‘ιδιαίτερου’ δημογραφικού τους προφίλ, όπως οι ηλικιωμένοι και τα άτομα με αναπηρία. Η χρήση εναλλακτικών τρόπων επικοινωνίας και παροχής υπηρεσιών με βάση της νέες τεχνολογίες διαμορφώθηκε ως μονόδρομος. Τι γίνεται όμως με εκείνους που αδυνατούν να εκμεταλλευτούν τις δυνατότητες της εξ’ αποστάσεως επικοινωνίας και αλληλεπίδρασης, βιώνοντας τον ψηφιακό αναλφαβητισμό; Με φόντο την Ελλάδα θα μελετηθεί το ψηφιακό χάσμα (digital divide) και οι συνέπειες του στην ψυχική υγεία ευπαθών ομάδων.
The COVID-19 pandemic entered our lives and left no one untouched. Everyday habits changed. However, the imposed policy of 'social alienation' has led some individuals to suffer comparatively more because of their 'unique' demographic profile, such as the older adults and people with disabilities. The usage of alternative ways of communication and the provision of services based on new technologies was chosen as a one-way solution for all. But what about those who are unable to take advantage of the possibilities of these digital technologies? Against this background, the digital divide and its consequences on the mental health of vulnerable groups will be studied in the Greek context.